کد مطلب:30656 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اعتقادات

دربارة عالم ذر توضيح دهيد. آيا اين پيمان با اختيار انسان منافات ندارد؟

در عالم ذر خداوند از همة فرزندان آدم اقرار بر ربوبيت خويش گرفته است، به گونه اي كه در قيامت هيچ كس نتواند ادعاي غفلت و بي خبري از حقيقت توحيد و يگانگي خدا را بكند.

در مورد اين كه اين عالم چه عالمي است شش قول وجود دارد. روشن ترين نظريات اين است:

منظور از اين عالم و اين پيمان عالَم استعدادها و پيمان فطرت و تكوين و آفرينش است، به اين ترتيب كه به هنگام خروج فرزندان آدم به صورت نطفه از صلب پدران به رَحِم مادران كه در آن هنگام ذراتي بيش نيستند، خداوند استعداد و آمادگي براي حقيقت توحيد به آن ها داده است، هم در نهاد و فطرتشان (اين سرّ الهي به صورت يك حس درون ذاتي به وديعه گذارده شده است) و هم در عقل شان به صورت يك حقيقت خود آگاه. بنابراين همة افراد بشر داراي روح توحيدند و سؤالي كه خداوند از آن ها كرده به زبان تكوين و آفرينش است و پاسخي كه آن ها داده اند نيز به همين زبان است.[8]

در نهاد انسان غريزة خداشناسي و توجه به فراسوي طبيعت به صورت سرّ الهي به وديعه گذارده شده است. خدا انسان ها را از پشت پدران و رحم هاي مادران بيرون آورد و آفرينش آن ها را با خصوصياتي تركيب داده كه پيوسته پروردگار خود را مي شناسند و نياز خود را به او احساس مي كنند.

هنگامي كه انسان ها به نياز خود به خداي جهان توجه پيدا كردند و خود را غرق در نياز ديدند، گويي به آنان گفته مي شود: من خداي شما نيستم؟ آنان مي گويند: چرا گواهي مي دهيم كه خداي ما هستي.[9]

قرآن مي فرمايد: به ياد آر زماني را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم ذريه و نسل

آن ها را بر گرفته و آن ها را بر خويشتن گواه ساخت و گفت: آيا من پروردگار شما نيستم، گفتند: آري.[10]

نتيجه: مراد از عالم ذر جهان فطرت است كه همة انسان ها بر فطرت پاك توحيدي زاده مي شوند كه اگر دستي از خارج اين فطرت را دگرگون نسازد، انسان با روح خداشناسي رشد و نمو مي كند و از جادة توحيد منحرف نمي گردد، تا آن جا كه دانشمندان روان شناس حس مذهبي را يكي از ابعاد روحي انسان شمرده اند. با اين توصيف عالم ذر هيچ گونه تنافي با اختيار انسان ندارد.

[8] تفسير نمونه، ج 7، ص 6.

[9] جعفر سبحاني، منشور جاويد، ج 2، ص 69.

[10] اعراف (7) آية172.